27 Lipiec 2020
Podziel się z innymi
Teraz zgasły światła amfiteatru
Ściągnij zatem maskę uśmiechu
Łzom oczyszczającym czas poświęć
Niech mkną w dół korytarzami
Na serca spotkanie — zbawienne
Myślisz że żałosnym Twój makijaż
Wstydliwym ruchem twarz ocierając
Kłam zadajesz oczom przekrwionym
Gorączkowo szukając własnego odbicia
Widzisz w zwierciadle, ledwo blask neonów
Wrócisz jutro, by znowu oślepnąć
Stając w blasku scenicznych świateł
Rękę w góre tryumfu uniesiesz
Lecz Ty sam w echu minionej nocy
Trwać będziesz, wśród pospólstwa wrzawy
Oto Twoja gra świateł i cieni
Gdzie substytutem dla innych jesteś
Wielki na scenie, lecz w sobie niewidoczny
Pozornie mocarny, po prawdzie nieistotny
Jeden z wielu – mój Przyjacielu…
Now the lights of the amphitheatre are out
Take off Your smiling mask
Take time for cleansing tears
Let them scurry down the corridors for
Meeting of the heart – favourable
You think Your makeup pitiful
Brushing Your face with a shameful gesture
You belie bloodshot eyes
Frantically searching for Your own reflection
You only see the glow of the neon sings in the mirror
You will return tomorrow to go blind again
While standing in the glow of the stage lights
You will raise Your hand triumphantly
However in the echo of the previous night You will still
Linger, among the roar of the mob
This is Your play of light and darkness
Where to others You’re a substitute
Grand on the stage but invisible in self
Outwardly might, in truth insignificant
One of many – my friend…
Czasem trzeba i czas ciemności zaakceptować
Tak, to prawda.