29 Stycznia 2021
Podziel się z innymi
Odszedł ode mnie dziś Czas, gdzieś przed południem…
W starej kapocie,ukradkiem ze strychu ściągniętej
Słowa szanując, nie pożegnał się wcale
Skoro zawsze milczał… niech cisza Go prowadzi..
W domu mym trwam teraz, stan oto podniosły
Nie ma przeszłości, ledwo przyszłości syndrom
Cóż pocznę bez Czasu, mam pląsać bezgłośnie?
W smutku,radości,może jednak w szczerości…?
Poruszam wargami, pytania zadając otwarte
Lecz wbrew mym ustom, odpowiedzi nie żądam
Wolny jestem teraz, lżejszy bez ciężaru Czasu
Panaceum bycia tu i teraz, we łzach i w radości…
Sometime before noon Time has left me today…
In an old capon secretly pulled from the attic
Having respect for words He didn’t say goodbye
Since He was always silent… Let the silence guide Him…
In my house I now abide, the state somewhat elevated
There is no Past, of Future but a sign
What will I do without Time? Shall I prance inaudibly?
In sadness, joy, or perhaps in truth…?
I move my lips asking open questions
But unlike my lips I don’t demand answers
I’m free now, lighter without the weight of Time
The panacea of being here and now, in tears and laughter…
I really love your blog.. Excellent colors & theme. Nadya Burtie Kjersti