16 Sierpień 2020
Podziel się z innymi
Zamknąłem dziś ciszę w sobie
Wdowę po krzyku srogich ust
Słów niewypowiedzianych siostrę
Niech nabrzmiewa mądrościa..
Ona wnętrza mego częstym gościem
Czasem w popłochu szalona ucieka
Gdy w zrozumieniu serca
Zakłamuje obraz rzeczywistości..
Ileż to zdań nie sformowanych
Wciąż w przestrzeni żniwa wyczekuje
To co niezasiane, nie wzrośnie chwastem
Plonu nie dając – żalu też nie wzbudzi..
Obracam w dłoni własny sześcian istnienia
Gotów roztrzaskać go o granitowe skały
Dostępu szukam do własnego spełnienia
By żyznym, świat stał sie wokoł – dla wielu…
Today I closed silence within myself
A widow of the scream from a fierce mouth
A sister to the unspoken words
Let her swell with wisdom
She’s a frequent visitor to my inner world
Sometimes in panic she runs away, crazy
When in the heart’s understanding
She distorts the image of reality
How many utterances not yet formed
Still await their harvest in the space
What’s not sown will not breed weed
Without the harvest there is no grief…
In my hand I turn my own cube of existence
Ready to smash it against the granite rocks
I seek access to my own fulfillment
So as to make the world fertile – for many…
❤️