14 Wrzesnia 2022 / Audio

Dziś nie wiem co napisać, setki słów zgromadziły się w oczekiwaniu
Każde z nich, najważniejszym się być wydaje w literowym Ego..
Ustawiam zatem jedno po drugim, choć szalonymi się zdają
Cichną w mej głowie, gdy umysł wygaszam-serce probując otworzyć..

Nie wiem czy za pózno..całkiem to realne, tyle lat juz za mną..
Te niewypowiedziane wciąż sie atencji domagają, czekają swobodne
Inne zaś, onegdaj buńczucznie wysłowione,dziś są wstydem owinięte
Dla następnych słów pokoleń, przykładem już nie będą, zasypiają..

Pusta kartka skrzy bielą, niby taka niewinna lecz wciąż gotowa
Przyoblec się w przekaz, co wzniesie świadomość ponad światy..
Innym zaś razem, fałszem ciskając swą wszechwładzą pokolenia zdewastuje
Strzeż się tej bieli, co drukiem nieszczerym – serca ludzkie oślepia..